На Александар малку му беше смешно тоа што и кога има цели дваесет и осум години и кога зароботува свои пари, неговите родители, посебно татко му, се уште се грижат редовно да јади, како во времето кога беше прваче.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
„Не, нормално е. Вечерва порано да легнеш“, вели „да бидеш наспан“, се смее. „Што е смешно, мамо? “ запрашувам.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Мама ми го допира челото со мила нежна дланка.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Се присетив“, пак се смее „кога беше прваче.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)