Неговото тело, што пред мои очи го натоварија во една количка, беше тело на младинец од 20 до 22 години, во европски но бедни алишта: тоа е заедничкиот тип на злосторниците што беа фатени или убиени онаа ноќ или утредента.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Пред Ѓорѓе беше тело на божица, но не жива, туку мермерна.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)