Затоа Алајко Ошев и Мире Ирчев беа сериозни во лицата, како да беа државна делегација тргната кон Јалта.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
43. Мисирков не им се спротивставува на католицизмот и протестантизмот и од чисто практични причини: овие гранки на христијанството не беа државна религија на ниедна од претендентките за Македонија, па следствено и не беа во директна услуга на завојувачките планови на соседите, додека тој сакаше да ги гледа во Европска Турција и интересите на големите католички и протестантски држави за да не се остане само на едностранчиво влијание.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тоа беше државно училиште, знаете, така што немаше комплекси. Немаше многу комплекси од пониска вредност.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)