Сите овие луѓе, облечени секој по своја мода, ќелави, со бушави коси, со смешни брадички и огромни мустаци, предебели и преслаби, беа распашани, поднапиени, полупијани и пијани, постојано меѓусебно се задеваа, но Еда не го гибаа.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)