бев (гл.) - убаво (прил.)

Почнаа и нашите женски разговори. И децата и постарите жени се трудеа да ме имаат покрај себе. Едноставно, им беше убаво со мене.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Му беше убаво на душата да каже сѐ, а да биде божем другите се во прашање, а не тој.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Во Интернатот и во гимназијата ми беше убаво и го живеев истиот живот како и унгарските девојчиња.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Сепак, беше убаво, топло, извонредно пријатно за патување, уште повеќе и затоа што патот водеше низ извонредните пејсажи на австриските Алпи.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Секако, ме болеше, ама мене ми беше убаво дека тој токму мене ме брка, а не некое друго девојче.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Се откачи од прегратката на деда си, се фрли во прегратката на татка си. Колку му беше убаво!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Одвај се држеше на нозе. Но не од лошо. Од што му беше убаво, преубаво.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Те видов пијан и воопшто не беше убаво“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Ајде, не цимоли“ ѝ реков. „Ти беше убаво додека беше под мене.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А потоа како кравата, го клоцна котлето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И сѐ ќе беше убаво ако едното од нив, без некоја зла намера, не му речеше на другото: - Насекаде гледам, само на страната каде си ти, освен тебе, ништо друго не гледам.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Колку ни беше убаво во нашиот стар стан со тебе и со сето она што ти го правеше за нас.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Писмата кои беа убаво наредени во натказната беа неми сведоци за неговото каење.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Дали уживав и од што ми беше убаво, не бев свесна за ништо.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Беше зима и јас бев убаво облечена во тегет палто, на главата имав беретка, шал, бели длабоки чевли и бели завратки.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Во младоста сè беше убаво, но јас ожалостена поради смртта на помајка ми не одев на веселби иако уживав да танцувам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Но беше убаво, а зошто и да не биде, помисли тој.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Плажата пред хотелот Интерконтинетал беше убаво средена и немаше многу гости.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Високата влезна врата веќе беше убаво зината.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Езерото беше убаво, но што кога не можеше да го преплива!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Ех, да знаеше барем малку да држи ножици и да потсечува ваму-таму, тогаш косата на Зоки Поки сигурно секогаш ќе беше убаво поткастрена. Но, можеби и за среќа!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Се сакавме како дивјаци. Толку ни беше убаво што не сакавме да запреме.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
„Беше убаво“, рече таа. „Да“, реков и ја фатив за рака. Имаше ракавици.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Ќе ти се јавам“, рече таа. „Важи“, реков и ѝ ја упатив својата најширока насмевка. „И јас тебе ќе ти се јавам“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
При втората средба се запознавме подобро.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Потоа го крена погледот и разгледа викендичката: куќичка на кат, приземниот дел се состоеше од уште немалтерисани ѕидови со отвор за гаража на којашто немаше врата, но катот беше убаво финиширана и со просторна тераса што се протегаше од крај до крај, долж предната фасада, целата застаклена.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Брзата струја го поземаше, го вртеше околу коренот на врбата, го пикаше во муљта долу, само не можеше да го излаже, тој ѝ ја дозволуваше на струјата таа игра само затоа што му беше убаво, оти му ги разбркуваше сите мисли од главата, остануваше само една: да не биде прелажан, навреме да насети кога таа сака сосема да го сплетка во жилите на врбата или муцката да му ја напика во тињата, ама тој тогаш со едно турнување со нозете и со едно замавнување со рацете како ѓуле излетуваше на плиткото веднаш зад врбата.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Тоа беше убаво од него, но нешто во воздухот лебдеше и зборуваше дека ништо не е како порано.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
И сѐ ќе беше убаво ако едното од нив, без некоја зла намера, не му речеше на другото: - Насекаде гледам, само на страната каде си ти, освен тебе, ништо друго не гледам.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Плачевме по пат во автобусот на враќање, толку многу ни беше убаво на летување што никому не му се враќаше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Оние Меги и Душко од Студио „Пинокио”, приватното школо за англиски, се сјајни.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)