Всушност вистинскиот дијалог можев само да го наслутувам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- „Само невоспитани копилиња и шутраци можат да се однесуваат на таков начин, зар не тате?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Фрли го на хартија. И не биди скржав во зборовите - се обиде да ме насрчи иследникот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Белки знаете како разговараат татко и син – реков, а потоа следеше импровизацијата на она што веројатно и било речено.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)