Токму во времето кога Ататурк, со Фетхи-беј Окијар крај себе, се пресметуваше со Отоманската Империја и со последиците од неа и од нејзиното агонично распаѓање, Татко се враќаше на Балканот, каде што уште многу, многу години ќе продолжи инерцијата на отоманското време, особено во судбината на исламските конвертити коишто ќе бидат далеку од Ататурковата револуција и од неговата лаицизација, живеејќи долго време во верска изолација и не можејќи успешно да се интегрираат во новите времиња...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Да биде далеку, дури само и за миг, од развревената толпа, кај неа создаваше чувство дека прави нешто неисправно.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
За тоа време волците ќе бидат далеку, безумно бесни, готови да нападнат и самотен патник.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Треба да ми веруваш, јас никогаш нема да бидам далеку од тебе.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ти знаеш, и до сега така било, и секогаш така ќе остане.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Зошто тртката, мајче. - Зашто ни тогаш немало светци. Станувајте и патувајте.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Наеднаш навистина како да ја поклопила магија на пролетта што не можела да биде далеку од нив.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Набргу јас ќе бидам далеку, далеку од судбината на Палестинците, на Јасер Арафат, на неговите први соработници.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Егзилската судбина ме следеше и во моите дипломатски мисии.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Утре кога ќе бидеме далеку од сево ова што ни се случи со вештеркиве и самовиливе.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
За тоа време волците ќе бидат далеку, безумно, готови да нападнат и самотен патник.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И не плаши се, јас... јас нема да бидам далеку, нема... нема... (Нешто тропнува во собата каде што остана Луков.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)