Ако сме задоволни од досега изнесеното да преминеме, не на драмите, туку на театарот, не на оној на кој Гете бил управител, туку на нашиот.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Мажите смерно пристапија пред него, му направија поклон, а потоа, помладиот од нив, (во тефтерот Акиноски пишувало дека се викал Теодор и дека бил управител на Имотот), на чисто турски јазик го покани заедно со другите главешини да им биде гостин.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)