Секој збор им бил ко боцкав трн. Без заби се апеле, без раце се давеле...
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Порази и победи со години славеле. Се шетале, се мердале, време не губеле.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
И човекот ти бил ко заграб слама.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)