Само долните усни и се затресоа, но таа и нив ги накаса со белите заби и оттука бликна крв.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Еден светилник залета во воздухот и падна врз главата на омбашијата, а од неа бликна крв. – Пукај, сечи, коли! – се разрева раскрвавениот омбашија и сам се загна напред со голиот јатаган во забите и кубурите во двете раце. – Еј, Ристосеееее!
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)