17. АКО БИДЕШ МОСТ, СЕКОЈ ЌЕ ТЕ ГАЗИ - остани си таков, неминовност е, нека, возгордеј се, сепак, со овојот убав назив си споил два брега над една матна река... кон забот што боли јазикот се талка!
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Патрокле зборуваше брзо како некој да го шибаше со камшик, и од тоа го болеше јазикот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)