брише (гл.) - ги (зам.)

Се обидувам да се насмеам. – Се сеќаваш ли на Боби, синот на мајорот од соседното маало, оној црниот што само по гаќи издржуваше половина час на снег? – Аха – вели, бришејќи ги очите со надланката: - Што е со него? – Се уби и тој.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Војник не сакаше да им оди, а таа кутрата, господ да ѝ прости... - рече Божана - ѝ се стегна грлото и дури одкако ѝ потекоа солзи од очите, бришејќи ги, изговори некако:- Се обеси.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Светлана бришејќи ги солзите со крајот од шамијата, ја гушна својата мезимка и прошепоте.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се присети кога сокриена во плевната го гушкаше јаренцето бришејќи ги своите и неговите солзи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сето тоа ќе му се случи зашто на своите сонародници ќе се обиде да им даде на знаење дека ги замениле трите верувања (католичкото, православното и муслиманското), својствени на албанскиот народ, со сталинистичкиот марксизам, кој ќе завладее како нова религија бришејќи ги другите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Не, рече бришејќи ги солзите. Не, тој нема да види од ова богатство ни грош.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Како би било да се запреме, си рече жената - и небото, и водите пред кои стоиме, и веселоста во детското око, и разгледницата од пред николку дена, со кејот на еден град и мостот, што лежи, толку природно во песокот, додека брановите шумолат, бришејќи ги игрите на нашите стопала по мокриот морски песок.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Потоа, со истата чујност и одолжување, таа се предава на својот телефонски разговор, односно монолог, со израз наеднаш изменет од рамнодушен кон заинтригиран, наполно бришејќи ги патниците од својот видокруг.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Покрај неколку скапани штици и ’рѓосани железа, во некогашната правлива гаража доминантен објект беше каросеријата на еден исто така бивш камион, кој сега со излупена боја, без прозорски стакла и тркала, заринкан во валканата темница демнееше како препотопско сениште, како страшен тотем на некоја изумрена цивилизација.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Се исправив кога површината на реката се ослободи од жолтите и црвеникавите дамки и, бришејќи ги со влажното теме ѕвездите од чад и замагленост, му се вратив на градот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Повремено наоѓаа парчиња од грнци, тули, најдоа некаков сад, мал, сличен на кандилце, откопаа неколку коски, а археолозите сето тоа го редеа настрана, составувајќи одделни делови, грижливо бришејќи ги од земјата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Не! - отсече одеднаш момченцето бришејќи ги примамливите слики што почнуваа да му излегуваат пред очи.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Само Перо го сакам, тој е човеко на мојо живот и само со него ќе се мажам, ако се мажам воопшто во животов мој, оооххх.....“ говореше Томаица ронејќи солзи и бришејќи ги со шамивчето. ***
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Започнаа луѓето од лично полично да ги закопуваат умрените: на секој погреб свиреше музика; кога ќе писнеше таа, кога ќе зајачеше тажно, целото село излегуваше надвор: застануваа луѓето на плотовите, на чардаците, на портите и слушаа, слушаа олцкајќи и бришејќи ги очите.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- Крв, потврдив гордо бришејќи ги прстите од панталоните. - Крв, погледнете.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Маре прво седна во креветот, потоа испуши една цигара на балконот, па долго стоеше пред огледалото и си го проучуваше лицето небаре туѓо, бришејќи ги сенките од шминката и ситните брчки околу очите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Се исправив кога површината на реката се ослободи од жолтите и црвеникавите дамки и, бришејќи ги со влажното теме ѕвездите од чад и замагленост, му се вратив на градот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Народот молчеливо се растури по патот бришејќи ги насолзените очи.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Во дворот чичко Петре долго му ја стискаше раката бришејќи ги очите.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Никогаш ништо не изумувај. Не бриши ги сенките под стреите на твоите очи.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
„А пред неколку дена, маж ми со стотина други луѓе го транспотираа во друг логор,“ рече, ја крена едната рака од стомакот, и помина со неа прво по едниот, па по другиот образ, бришејќи ги.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Пред да заминат им рекле дека таму ќе им биде подобро.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Најмалото братче, бришејќи ги солзите, прво запраша: – Чичко, вие нели нема да ги утепате нашите козички?
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Огнот чади, а ние шмрчкај и бриши ги очите, бриши ги црните таблиња.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)