брише (гл.) - испотен (прид.)

„Реков два...“ Поднаредникот го бришеше испотеното чело со шајкачата.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ленче си го брише испотеното чело, зашто кутнала шест стебла и се труди да пресметне уште колку ѝ останале.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)