А бидејќи нашата оддалеченост од земјата достигнува “критична точка”, желбата што ја буди нацистичкиот мит може да биде елементарна: најпосле да прозборам така за Другиот стварно да ме слушне, најпосле стварно да ги именувам Нештата, најпосле да живеам во стварно Братство.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)