- А сега Срцка, и јас ја сакам твојата вистина. Вади ги твоите скриени гревови од долапот на тајноста.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
– Да гледаш живи луѓе да се печат, зар може да биде неинтересно? – му одговори аџи Рампо, сега Рифат-бег и тој вадејќи ги своите бројници што ги донесе од Ерусалим кога отиде да стане аџија.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Кога ја видоа таа убавина, збесна тој пустината, главниот, ги растргна усните со кисела злобна насмевка, вадејќи ги сите грозни заби нанадвор а очите му светеа како на крволочен ѕвер.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)