вее (гл.) - надвор (прил.)

VII. Еве веќе со саати го пишува писмово, си помисли, а мислите му се немирни како и снежнава виулица што веќе на големо вее надвор – де надоаѓаат со грстови, де се оддалечуваат.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)