вели (гл.) - стрико (имн.)

— Ќути да не се врате да чуе па да не запале овде сете да изгореме, како глувци! — вели стрико му Куле и почна да го советува да не си го брка касметот што му го навеал господ, благодарејќи на милоста од бегот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ти си знаеш, вели стрико Васил и ми ја зема торбата, ми намалува од тежината.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)