велича (гл.) - го (зам.)

Марширавме по селските прашливи сокаци и се деревме на сет глас, величејќи го него, крвникот наш, големиот Метаксас.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Зборувајќи сешто, без многу да размислат некои од македонците, понекогаш како намерно да си создаваат сопки на самите себе си: се увредуваат како нација, се понижуваат пред другите, сѐ со цел да му угодат на гостинот или соседот, величејќи го него од почит или не знам од која причина?
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)