Том погледна и виде мало жешко оганче и пивска пена во црвеникавото котле.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Колку малку му беше потребно на пилотот- писател да се одлепи од земјата и таа со сите нејзини протагонисти од небеските височини да му се види мала, безначајна, со невидливите луѓе, нивните градби, со нивните немири и војни, градби и урнатини.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
БОГДАН: (продолжуе) ... за среског начелника, да видиш мало рачуни са ови антидржавни.. (Истапуе бесно напред и се прчи) Ја ќу им покажем, ја .... нико, други ...
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Тогаш кај топлото виме на овцата-мајка Бојан го виде малото јагне, ојагнето додека тој се задржуваше во колибата и му го подготвуваше лебот на кучето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тие беа како мравката, која може да ги види малите предмети, но не и големите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Следното утро ние отпатувавме. И никогаш повеќе не го видовме малиот коњаник и неговиот белец.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Следното утро ние отпатувавме. И никогаш повеќе не го видовме малиот коњаник и неговиот белец.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Козлето се искачи високо на сртот, влечено од инстинктот на дивите предци, па куќичето на Сеген и се виде мало, премало, па точка.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)