види (гл.) - сега (прил.)

Каква беше кога а видовме првин во грацките вустанки, а видите сега каква е!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- А така! Го виде сега овега - Сандрета де - туку се тутка како жена. Кметски! Го бидувало секого за кметски!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Токму така“, рече Филозофот. „Да видиме сега што имаме: Леб ќе јадеме и ... ќе пиеме.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И види сега! Кога ништо не чекаш, нешто ќе дојде да те сопне, да те лизне.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги виде сега наеднаш сосема добро - такви.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Е, нека види сега тој прч, тој бивол, што змија му се пикна в пазува!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Грдан испушташе пена од устата: „Нека види, нека види сега, кого ќе го откорне...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ете виде сега како мило те дочека.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
„Кој сум, ќе видиш сега. Гледај сега, правичен Шабтај“, рече гласот на латински јазикот кој скромниот битолски метлар пак одлично го разбра.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
– „Шоана, али навистина е ова, али на соне; види сега и децана да ме познават и на име да ме викаат, чудна оваа работа ќе биде; ај да видиме Господ што ќе каже“, си велел сам во себе и влегол у човекот дома.
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Да видиме сега како ќе ти ја туркам количката без раце!“
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Но видов, видов сега дека згрешив. Не требаше, не требаше, учителе, - и заплака.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ќе видиш сега, ко ќе пропаднат плочиве, ми вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)