вика (гл.) - син (имн.)

А да ги прашам нетто историски, на пример, како се викал синот на Владислав, уплав ќе ги фати.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
КИРО: Изменети се времињата, тетка Султано. (Пауза) Нели Рајно? Како се вика синот?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
СУЛТАНА: Катастарот? Си палел и жарел. Си го викал син ми Евто на сослушувања.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Небото и сѐ поблиску и погромно и можеби те чека ново, мачно искуство на Атлас.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)