вика (гл.) - според (предл.)

Трите идеални елементи, трите симболи на политичката религија на модерната западна демократија.  Кога би можел, помислувам, би устроил град во кој улиците би се викале според вегетацијата и природните феномени.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Дедо ми пак по мајка (мајка ми беше од Севојно, сега не постои, го покрија водите на вештачкото езеро кое се вика според селото - Севојнско Езеро), го паметам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Татко ми, по обичај, не се противеше дури и кога брат ми нè изненади со предлогот: – Нека се вика според името на нашиот ослободител, нашиот генералисимус... нека се вика Сталинка!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)