вика (гл.) - налутено (прил.)

Васе му вика налутено: - Ајде, фаќај магла! - и стрчнува да го подбере со клоци.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Прислужникот чичко Петре мораше да влетува меѓу нас и со стапот да прави редици, викајќи налутено. - В тил! В тил, прлиња!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)