викне (гл.) - му (зам.)

Знае дека сум болен... Нема душа... (Кашла). Викни му, Зафире, покроце нека чука.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Не плаши се, побратиме. Уште малку остана.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)