По влегувањето на Македонија во Федеративна Југославија како рамоправна членка, Г.Пирински и членовите на Македонско-американскиот сојуз верувале, а и односите по војната меѓу Југославија и Бугарија им влевале надеж, во остварувањето на македонскиот долгогодишен сон - обединувањето на Македонците од сите три дела на Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Нешто некаде ја носи, ја носи, ја носи низ некое темничиште, како низ некој тунел, а некаде таму, отаде, на другиот крај од тунелот зрачи некоја светлина што се лачи во меко сина а силно виолетова, и тоа ѝ влева надеж, па сака што поскоро да се најде на другиот крај од тунелот, во светлината каде што Пандо нејзин сигурно ја чека.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Но, како што Георги Пирински ја запознавал американската јавност, на патот на обединувањето "покомплицирано" стоело "прашањето за Грчка Македонија".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
За разлика од Стариот Запад, со кој понекогаш се споредува, тој не се ограничува и смалува со текот на времето -туку постојано расте. „Сѐ додека постои технологија ќе постојат и отпадници кои ја користат. Луѓето изгледа не сфаќаат дека 14-годишни деца од улица знаат повеќе за телефонскиот систем отколку техничарите во телефонските компании”, вели Кид. „Тоа најмногу ми влева надеж.“
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)