Ќе дојде мајка му, ќе го земе и ќе го внесе дома.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Се истрча надвор, зеде една рогузина од чардакот и едно најискинато покровче, ги внесе дома, ја посла рогузината на женскиот кат, го зеде коритцето што ги капеше нејзините деца, го кладе зглавје надолу со главата (така лежат леунките по Мариово) и истрча долни крај кај јаслите да види што направи Доста.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но, малото суштество требаше сега да се внесе дома, да му се смлачи млекце, ако досега само цицало.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)