вознемири (гл.) - пламенче (имн.)

Во манастирот влегуваа по групи, тивко и внимателно, ко божем да не ја раскинат тишината, да не го вознемират пламенчето што гореше во кандилото пред олтарот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)