Чекаше бункерски да зајакне во оваа ноќ како и во многу други ноќи откако одново се врати в град.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Плашејќи се да не ги снајде смртта сите во чунот, Дејко се врати в село.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
„Сврделот“, ми вели овој козарот наш, курирот нивни, „пред мои очи му го тргнаа куршумот, му ги соблече палтото и чевлите и мене ми нареди да го закопам, ни збор да не сум рекол никому и да си се вратам в село...“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
И да сакаше да се врати в планина, не можеше. Немаше со што.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Се врати в село по неколку дена, терајќи пред себе карван коњи, претоварени со сите оние работи, што можеа да се присоберат по џадињата во тој април.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Знаат да зацелеат, како ни една друга животинка а нема да ти се вратат в раце, тие големи самјаци, сè додека се во состојба да направат барем уште еден чекор потаму, а ти оди ако сакаш по нивната крвава ораница со денови, со недели.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Често сонуваше како езерото надошло, се разбеснило, фатило да крева силни бранови и да удира на куќата, да удира на ѕидот како на карпа што му се препречила и да го пробива, да откорнува камен по камен, да го руши; со ѕидот се крши и покривот што е кон езерото и паѓа заедно со него во водата; куќата зинува кон езерото како да ја расцепил гром на половина и брановите, скокајќи преку урнатините, се нафрлуваат и удираат во другиот дел од куќата каде што спие Бандо; Бандо скока исплашен, се буди сиот во пот и стрчнува кон прозорецот што гледа во езерото и, расонувајќи се наполно, стои неколку мига со челото допрен до рамката од прозорецот, а потоа се враќа в постела не можејќи да продолжи со спиењето.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
- Змијата е како леунките. Ќе ѝ стежне млекото, ќе побрза некого да подои. - Реков - не трескај.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се израмнил со бедата на градската периферија.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Црниот Пандил Димулев клекнал и со дланка му ги спуштил клепките на покојникот, набабрениот јазик никој не можел да му го врати в уста.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Каде? - В село, Онисифоре. Ќе го однесам баџанакот Јане да го закопаат со поп.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И двоколката со волето негово ќе ја вратам в село.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Го советувале, се обидувале да го вратат в живот, го затворале за да го опаметат. Не помагало.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Еден од партизаните му напомена дека е поарно да се врати в село, да не паднело сомневање на него. Се разделија кај камењарот на сувиот порој.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Одамна е во пензија... Се вратил в село...
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Трајче слезе од коњчето, ги зеде парите за кибрит и се врати в село.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Дедо Ангеле пак се врати в село дојадосан.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Но еден ден се случи нешто неочекувано што заборавениот вагон од заборавениот колосек пак го врати в живот.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Само ќе истрчаат од окопите, ќе испукаат и пак трчечки ќе се вратат в окопи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)