Кутрата лисица, од м'ка, и од белја, врти вамо, врти тамо, та со вртењето се пожнала сета седба, а најседне, кога пожнала све и приближила да се скријат пак во коријата, сторила еднош: трц! - отпушчила српот, а заедно со него паднала и една пусула написана.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- Е доста, бре бестрамнику - му свикал касапо на лутина - со тој пусти прст ме изеде; толкуа време што идиш и му јадиш бадијава месо, доста веќе со тој пусти прст; нì ти го и крши си глаа од пред мене: прсто, прсто, прсто - нì ти го прсто и уште еднаш очите да не ти и видам!
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Не оставал ден еќимо да не појди кај касапо и да му се повали најпоеке пред луѓе оти со мушамата негоа му оздравел прсто.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)