Не гледа тој смело и безобразно, не би си позволил да се накашла ниту би потфрлил некој збор со кого било, макар со Боцета.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
„И кога го гледам тој невозможен град, мислам дека пред мене стои фатаморгана, сон, измама на очите!
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Сфатив дека сум имала право што не излегов да го гледам тој циркус кој што Лима и Ило го третираа сосема спротивно, како знак дека треба да си останам токму таму каде што сум.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
И на сликата ѝ се гледа тој нејзин - душолик: зрачи од него нејзината душа.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Си го гледа тој прерано остарен двојник во огледалото со кој ќе си подрече нешто за да ја разбие тишината, да не заборави да зборува.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Не сакав да погледнам за целото тоа време во него, да не видам како гледа тој во учителката Вера.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Како гледаше тој на тие мои пријателствувања?
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Можеби ти ќе го натераш да сфати дека тој самиот од мал конец си направил јаже за бесење, и дека снопот светлина што го гледа тој е само една раска во неговото око.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
И учениците ги издолжуваат вратовите, се обидуваат да видат што гледа тој.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Му ја подадов назад, оти мачно ми беше на душата, и тој ја зеде; погледнав во своите раце и видов дека се извалкани од јаглен и саѓи; срам безмерна ме обзеде, и јас гледав тој да не види, па рацете незабележано ги истрив од црната риза, додека тој вљубено ја вртеше штичката во своите раце и гледаше во непознатите редови со ино писмо.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Како?“, успеав само да пропелтечам. „Па и ливчето на отец Мида“, продолжуваше Филозофот, „не е цело сочувано, и завршува токму кога за ѓаволот треба да глаголи, вака: ,Кога човек го гледа тој ѓавол, коските му штракаат, и посакува да се сокрие од него, на место невидливо, толку невидливо што...’ Како да сака да каже дека местото е толку невидливо што видливо е сосем, а во таа одаја повидливо место од она на ѓаволот – нема.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Нека си ги гледа тој своите анами во харемот.“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
СТУД “Со збрани веѓи, гледај, гледа тој...“ (Р. Рождественски)
„Чекајќи го ангелот“
од Милчо Мисоски
(1991)
Боже, го гледам: да му врзам една, не оди; гледа тој а не гледа, очите му се шашливи и сал молчи.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Се кријам и од Јона: да не го гледам кај што се мачи и да не ме гледа тој кај што се мачам. Поарно за обајцата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Оти господ е насекаде и господ е секогаш, вели, гледа тој.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)