А бе, што ве гледам чудни!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
А кога ја оголивме белата коска, гледам чудни знаци. Не е писмо, а како писмо се гледа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ги гледаше чудните ознаки, напишани одамна, на рака, со бројни сини минијатури, како нивно чудесно небо.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)