грее (гл.) - со (предл.)

Како сонце грееше со триж светли зраци и секоја нивна заблуда ја отклонуваше.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“ од Климент Охридски (1754)
Сите платна грееја со некоја чудна убавина.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ги налегнува и ги грее со меките перја.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)