ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Таа му го подзеде јазикот, му го исцица, стегајќи го одоздола со својот и, кога доби чувство дека губи здив, дека се задушува, му ги врати двата стуткани во неговото грло кое во тој момент беше широко отворено и чудно кркореше.

Градот нема време да се брани: како стражар кому некој му се привлекол зад грб и наеднаш му ставил дланка врз устата, тој губи здив, прави неколку одвај видливи движења и тоне наеднаш во бесознание.

Во грлото ми се вгнезди загушлива тиња со страотна реа. Почнав да го губам здивот, да се задушувам.

Има овде треперливи души што од неговиот поглед, збор и гест, го губат здивот.

Се удирам на ѕидовите, го губам здивот: не се дише од запурнина. Отсекаде капак.

Губам здив, што се вели, ја губам земјата.

Чувството дека губи здив никогаш не го напушти.

Ѕверовите губат здив кога кришум ќе се здаде од модрите длабочини А кога ќе извисне и кога ќе зататни во грлото запенува вруток бел Божилакот стои нем под кој еднаш сал помина секавица престорен Трча коњот мојот коњ Патот му го брои времето на зелен часовник Понекогаш кришум идам да го видам јавачот дали седи во сенките или шета по времето А тој - уздата ја држи главата му во облаци.

Се будев во собата во која спиев со моите четири сестри, внимателно станував од креветот кој го делев со Паулина, и потоа на прсти се приближував до прозорецот.

Многупати ноќе се будев од соништата во кои мама ме водеше в река, застанувавме во плиткото, а потоа таа ми го фаќаше главчето, и ме потопуваше додека јас губев здив под водата, и гледав како рибите ме касаат по лицето; или пак мама се претвораше во ѕвер и ме растргнуваше; или пак јас бев птица за која таа не знаеше дека е нејзината ќерка, па ме фаќаше, ми ја отсекуваше главата, а потоа го попаруваше моето обезглавено тело и ми ги кубеше пердувите.

Соколот губи здив. Погачата се крши.

И ги полнат устите со месо, со ориз, со леб и губат здив, речиси се задушуваат, па мораат да џвакаат со отворени усти.