доаѓа (гл.) - полека (прил.)

Ти си ситна риба, Спирко, посна.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СПИРО: (Доаѓа полека со копач на рамо, со крпа под капата како штит од сонцето.) А... чекаш, брат Арсо.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)