Надвор почна да роси ситен дождец... Трајче стана и ја доближи главата до скршеното прозорче.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Кутрите, во споредба со гардистите ма кои ме продаваа, изгледаа како кукли во партали.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Се подигна на прсти, ја доближи главата до самото писмо, се загледа во него, како да знаеше да чита и кратко проговори: - Арно де, едно јагне, само кажи ми побргу, не мачи ме.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Францускиот конзул Стег и директорот на бродската агенција Месагери Меритим ги доближија главите.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Пишпирик и Барбут- бег ги доближија главите и веќе пееја со издолжени шии: Трговци сме чесни, продаваме чуда, по достапна цена ви нудиме рудар.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)