допие (гл.) - чаша (имн.)

Тој пак се усмевна и затрепка со очите, како човек кој одлага да си ја допие чашата за повеќе да ѝ се насладува...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Полковникот Бонети ја допи чашата и се сврте кон отец Иларион: - Вие, фратре, како добар познавач на душата, ме интересира што станува со душата на животните по нивната смрт?
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)