дува (гл.) - на (предл.)

Таа вечер седевме на тремот во механичката лулка што нѐ лулаше, дуваше на нас ветер, и ни пееше.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Му дувал на мевот, му клепал, му фрлал ќумур во огнот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дувај на свеќите од колачот роденденски, токму на средина сум родена и немој да заврнеш, ќе паѓаш како снег кога ќе се замениме.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)