е (гл.) - долг (имн.)

Јасен е долгот на секој чесен човек. Зар е толку мачно да се сфати вистината?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тоа е долгот кон народните интереси, за што членот од народноста добива заштита на своите лични интереси таму, каде што не се доста само неговите сили.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
(Господи, некој да се осмели в очи да му рече дека сметките се расчистени! А тој знае дека не се).
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Долгот си е долг и треба да се врати. Но, сенарот мислел поинаку.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Семјон, јас не барам од никого пари, но долгот си е долг и тоа не смее да се потценува а уште помалку да се заборава“, вели студено Иван Степанович а во погледот веќе му се наѕира незадоволство.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)