е (гл.) - зло (имн.)

Се знае. Волкот е злото, Црвенкапа е доброто. Готово.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Тогаш, низ пламен, јас сам во пламенот ги фрлив и расото и крстот но приграбив дел од свитоците кои сè уште не беа зафатени од пламенот и легнав врз нив, јас Антонио, сега стракче трева изгорена меѓу дамнините и заборавот...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Е, тоа е злото! – ми објаснуваше Трајанка.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Предел На Ефтим Клетников Има еден предел во кој секому душата е море и каде никој не пие вино и каде никој не знае што е правда и неправда што е никој не знае ни што е добро - ни што е зло - ниту пак знае сведок што е и обвинение што.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Зар дека многу наблиску е злото и секој со секого се клевети, само напорки се гледа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)