Купелниот Остров е приказна за себе. Тоа е зелена оаза, со голема ботаничка градина.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ете, тоа е приказната за малото маче што така лудо си го изгорело убавото, меко опавче.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Не помалку возбудлива е приказната за Кијамет.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Но Африка не е смрт, говореше. Африка, таа невидена земја, е приказна на моето детство.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Веруваше дека Африка е приказна, а Марија (Марија, не Јанко) ги сакаше неговите приказни.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
АРСО: Тоа е приказна за дечиња, коџабаши, прикажувај ја ти на внучињата твои, а нам ако сакаш една песна да ни испееш, ама весела, бујрум!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Каде ви беше умот бре, анатемњаци, кога го сторивте ова!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Благодарејќи им на карипските обивачи го изгубив својот дневник на некакви пост-марокански патувања и подоцна го пронајдов, од сите неверојатни места, на дното на џакузито крај плажата, но и тоа е приказна која треба да се бара во некој друг некогаш одамна, а не во овој; исто како и приказната за губењето на мојата омилена капа, една баскиска беретка, во застрашувачкиот Тахо де Ронда во Андалузија, и за нејзиното подоцнежно неверојатно враќање. 72 okno.mk
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
„Не знам. Секоја судбина е приказна за себе,“ рече Клара.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Најважно е сега да се избориме за рамноправност на жените и мажите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И моето „живеење“ во гарсониерата си е приказна за себе.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)