Која е таа сенка од сите наоколу што ја избрала, кој е тој што го пуштила да ја дели сенката со неа? Или е можеби сама?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Стариот мора да дејствува, да придобива, зашто сега е можеби најблиску до својата цел.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
„Проштавај, драгец - рече. - Ова ни е можеби последно поздравување. Јас одам горе... знаеш веќе каде“.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
За иднината, за минатото, - за некое време што е можеби нестварно.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Низ умот дури му помина мислата дека таа е можеби агент на Полицијата на мислите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тој е можеби осамен во тоа верување, а ако е осамен, тогаш е и луд.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тој е можеби симболичен глас на несреќната нација која испаднала од големата историја а својата улога можеби еднаш ќе ја пронајде во малата.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Во споредба со фолклорно-племенската литература на Таџикистан, нѐ теши нашиот соговорник, српскиот егзотичен писател и литерарен херој се котира сосема добро.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
И покрај тоа што вниманието на Американците во последниве неколку години беше преокупирано со други проблеми Соединетите Држави сѐ уште се учесници во еден мошне скап конфликт - војна против дрогата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Но сепак, колку што оваа војна се одолговлекува, попушта и разбирањето за самиот проблем - затоа, ова е можеби вистинскиот момент да се преиспита и да се разгледа правецот на идните дејствувања.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Од сите ексцентричности на египетската лексика најизвонредна е можеби онаа, покрај зборовите коишто во себе обединуваат спротивставени значења, која во себе содржи сложени зборови во кои две реченици со спротивно значење се обединети во еден композитум кој го има значењето на само еден од неговите два члена кои го конституираат.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Иако тоа е можеби навредливо за сите останати видови поезија, кои излегува дека не се напишани со мислење (а како ли би биле напишани тогаш?), кога е во прашање оваа на Вероника одредницата е сосема на место.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Затоа Константин е можеби повеќе напрегнат додека го слуша збивањето на другиот и со слух може да пресмета колку е тој оддалечен од него.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Несреќата е можеби во мелодрамските исчекувања. Можеби.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Исчезнувањето е можеби најблиску до празнината; зацарува таква празнина што сите осети откажуваат.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Тој е можеби исто толку познат, колку што е познат и прочуениот бербер од операта „Севилскиот бербер“, но за жал, овој Фигаро нема никакава врска со берберскиот занает.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Искуството кое го стекнавме е непроценливо, но, од друга страна, Маргина е многу далеку од фамозното “застанување на свои нозе”, и тоа е можеби она што на приказнава најмногу ѝ дава горчлив тон.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Во мигови на кристална самотија во срцето на балканската ноќ, кога лесно слегуваше дури до потсвеста, си помислуваше дека состојбата во која се најде неговото семејство е можеби реванш на судбината.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Татко ми во еден од последните разговори, претпостави дека најодговорниот за козјото прашање е можеби надвор од земјата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Поезијата е можеби начин, сами
да опстанеме во лавиринтот
а не да најдеме излез.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Тоа што толеранцијата обично ја поставуваме во подрачјето на моралот сѐ уште не значи дека е исклучена од правно политичката сфера.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Вредностите што имаат поддршка од мнозинството, можат да добијат моќ на закон.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Меѓу сите вреди да се истакне она што е можеби најдалеку од позитивните конотации на стрпливост, имено „допушта“, што субјектот на толеранција веќе не го означува како релативно немоќен, туку ја истакнува неговата премоќ и презривата или рамнодушна возвишеност на господарот. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 82
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)