е (гл.) - безгрешен (прид.)

„Никој не е безгрешен. Јас грешев и кон себе, и кон тебе, и кон другите.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
- Нееее..., ниеден човек не е безгрешен.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Но, тупаницата на отец Стефан Писмородецот биеше безмилосно ако јас читав со поинакви очи од неговите; еднаш прашав дали можеби Јов греши затоа што е безгрешен, и дали можеби Бог во таа книга е премногу суров, оти иако му ги враќа имотот и добитокот, и децата што претходно по ѓаволов наговор му ги зел – тоа не е истиот имот, не е истиот добиток, и што е најскрбно и за мене најнесфатливо – тоа не се истите чеда што му ги зел; прашав и добив тупаница не по крстот, ами по носот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
За него, како и за сите нас, Господ треба да е безгрешен, едноставно, совршен.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)