е (гл.) - длабок (прид.)

Може нешто и подлабок но тоа нема да ни попречи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Јас со конец и камен го мерив нужникон колку е длабок.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Денот беше дождлив, од оние дождливи пролетни дни, кога ти се чини дека е длабока, сива есен.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Проблемот на националниот идентитет во Источна Европа е длабок и нема да биде решен во блиска иднина.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Лежат негде закланите трите маслинки, коренот им е длабок; не ѕвонат зад нив есенските дукати на брезите, не мавтаат бели гранки како бели момински раце.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
ИДЕИТЕ НА АДА - Лето во Скопје, тоа ти е како зима во Гоби.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Та, нели индиго бојата донесена од пазарот за мирудии во Гоа е длабока колку дното на Индискиот Океан, или далечна колку врвовите на Хималаи, а тоа е едно исто?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не е длабока водата, ама студена, што се вели, до коски ти посега.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Навлезена е длабока есен и дува, студи, по коски те удира.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Од корен ќе ве сотреме...!“ „Не можете, капетане... Коренот ни е длабок...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Широка е за да ја пречекориш, а не знаеш колку е длабока за да ја прецапаш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Со главата е во калта, како да наѕира колку е длабока надолу.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што ќе правиш, може пак да е длабока зимата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)