е (гл.) - затворен (прид.)

Два железнички моста се прекинати, три километри железничка пруга е уништена, станиците кај Сливово - Ботун -Пиесицка 215 се уништени; петнаесет километри телефонска линија; еден патен мост е затворен со одрон од земја.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Знаменитост несомнено претставува стоковната куќа изградена од алуминиум, која е затворена од сите страни а прашањето на светлината е решено многу успешно.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Му се чинеше како површината на стаклото да е куполата на небото, под која е затворен цел еден мал свет, заедно со неговата атмосфера.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За нас е важно дека кругот конечно е затворен или, како што вие велите: кај нас секој секого ебава и секој од секого е ебан.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Работи кои не може а да не ги сториш да не нарачаш петто пиво откако си испил четири; да не го ставиш откако веќе си го брцнал; да останеш кул кога одеднаш ќе се разбудиш во крематориум, поклопецот на печката е затворен, а копчето притиснато на ’он’; да не ја сфатиш погрешно реченицата која почнува со "не ме сфаќај погрешно, ама..“
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Откако помина поштарот, некаде кој единаесет часот претпладне, кога селската продавница вообичаено е затворена и пред неа нема никого, авторот пак дојде тука да поседи сам на талпата спружена за клупа пред продавницата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
И слепата улица не е затворена ако има луѓе во неа и ако свети сијалицата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Мојата уста е затворена од неговата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како те пуштија овде? Ова е затворена кафеана.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Проверките што ги направија по официјални канали навеаја извесност дека Цви не е во Једи-куле.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во прво време и таа поверува во гласините што се ширеа меѓу Евреите на Солун, дека маж ѝ е затворен таму, дури и некое време по добивањето на неговата штура картичка од Виена од која со сигурност единствено можеше да утврди дека е жив.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Мудурот не правеше разлика меѓу нив, кој зошто е затворен.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Надворешната врата од црковниот двор, украсен со мноштво цвеќиња, е затворена на катанец.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Нели тој случај е затворен и казните се изречени уште кога тој престојуваше на оној според него непотребен курс со кој требаше да биде унапреден во службата!?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Небото е затворено, а ноќ уште не е.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)