Камениот мост е населен со питачи, продавачи на семки, гаталци, голтачи на оган.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Оти Бог е во нас; оној кој не верува во себе, не верува ни во Бога што е населен во него.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Се мислам дека истиот е населен од многу што сакаат со позајмена статусна позиција, што би рекол Вендерс „...да летаат низ ноќта во слеп полет без инструменти, но на крајот да се приземјат таму каде што избрале да бидат.“
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)