Ах, реков јас, како да ти кажам! Јес, јес, вели тој, прогресира. На многу им е криво дека нашава држава стана индепендент.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
— Е, сега ми е криво што не дојдов, вели, може да се таму и мажите наши.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не знаеш дали ти е криво или ти е мило.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
9. ГЛЕДАЈ ГО НЕ ОГЛАМНИКОТ, АМИ КОЊОТ - штом веќе си џамбаз, трампењето да не ти е криво, знаеш, твојата прескакулица "ОД КОЊОТ НА ТРОЊОТ" сепак за во циркус е, а не и за обичниот живот...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
- Бев горе, до стрништето... - изусти тивко Крстовица и го префрли торбичето во десната рака.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ќе те носам во управата па таму, на управникот се ќе му објасниш, значи на командантот, разбираш?...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Туку сега, за да не ја срамотат, готова е заради утрешниот ден и за споменот да го даде меновникот, да се откаже од дел од својот живот, иако и беше јасно дека и тој чин е недостоинствен и низок.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Не ѝ е криво што во тоа стрниште не најде ни шесторедица ни црвенка.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
А, на мене не обѕирај се, стара сум и грешам, често од невнимание го разлутувам, па после ми е криво.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
И Зоки трчаше по собата, го дуваше балонот, пак го испушташе воздухот и пак ја врзуваше грлушката толку занесено, само за да му покаже на стрико си дека ете, тој и без неговиот подарок убаво си поминува и дека нималку не му е криво што ништо не му донел. Ако, нека види!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Па се дуеш, па се лутиш и сѐ ти е сиво, клоцаш маче, ти се чини тоа ти е криво.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Го закачувам паровчето во градината, на средина. Уште ми е криво за паровчето. 95
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)