Во огништето трештат сувите цепеници, распрскуваат златни искри, во одајата е светло, тивко и топло...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ти сонуваш, дете и кога си будно, пред твоите очи сѐ е светло, чудно.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Требаше да стане, да појде до вратата и да ја запали сијалицата. Кога е светло не е толку страшно.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)