Жената му се заблагодари и одвај, носејќи ги чергите, го мина мостот на реката Вардар...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Откога виде дека нема никој, се искачи горе по скалите и ги спушти чергите на подот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Тоа ми беше необично, а и малку незгодно таа да ми ја носи чантата, но, пред и да успеам да се заблагодарам и да одбијам, чантата веќе се наоѓаше во нејзините раце.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Суровата пустелија ја пресече шумата од згуснати буки и габери.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Потоа ќе ми се заблагодареше и ќе ми раскажеше нешто.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Таа колебливо се насмевна, ја зеде тепсијата, се заблагодари и ја затвори вратата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Ѓорѓија се свести и си ги излижа забите.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Се заблагодарив и прашав: „Заминуваш?“ Рече: „Заминувам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Праќаат вагон со стотина деца во друг логор.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Поздравувајќи се со отецот, директорката и одделенските раководители му се заблагодарија и се извинија за вревата - Деца си се деца! - а тој воздржано се насмевнуваше со крената десна рака - небаре благословуваа: „Да сте ми здрави и живи! Пак да ми дојдете!“ ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)