завладее (гл.) - тишина (имн.)

Кога завладува тишина и молк, тогаш најмногу ги има липањата и воздишките.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тој поздрави војнички и излезе. Во земјанката завладеа тишина. Молчат и пушат.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во групата луѓе околу столовите завладеа тишина во истиот момент кога видоа како доаѓа црниот комбинезон на еден член на Внатрешната партија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Завладеа тишина. Келнерот ни донесе други чашки полни до врв со познатата албанска гроздова ракија. Го послужи и Х.Х.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Директорот мигум прекина. Завладеа тишина.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Откако го изнесоа ковчегот, ја заклучија влезната врата. Завладеа тишина.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Вадим стана да погледне во што е работата, но кога пријде, татко му веќе беше мртов. Насекаде завладеа тишина.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Но не со претсмртна хистерија, туку со небески нијанси; во тоа цивкаво пеење, се чинеше како да има нешто баховско.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
” „Како што гледате”.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
За миг завладува тишина.  „Какво е ова однесување, господа?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Уште повеќе, за да завладее тишина, во некоја рака и времето би требало да стане хоризонтално, да го нема неговиот одек во иднината, тоа да биде само таложење на геолошките слоеви и од него да избива уште само некаков фосилен шепот.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Зедов цигла и фрлив - завладеа тишина...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)