Се помири со некој месец и друг со Ката, но само да го задоволи својот нагон и да ја протепа за нејзиното минато и пак да ја остави за извесно време.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Нејзините остри заби сакаа да го задоволат својот ненасит, со кревкото тело на Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Го ценеше и тоа што никогаш, а имаа прилика за тоа, не го искорити мракот за да ја задоволи својата машка страст.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Забраната ги поттикнува малолетниците на уживање дрога и нејзино продавање со тоа што создава подземје во кое истите тие малолетници можат да остварат таква заработувачка која е невозможна во легални услови.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Забраната на дроги доведува до огромен број убиства и кражби во големите градови затоа што создава црн пазар на кој завојуваните дилери им наметнуваат сѐ поголеми цени на уживателите, кои пак од своја страна крадат за да можат да ги задоволат своите навики.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Весна чека. Знам, нема да јаде додека не ја задоволи својата љубопитност.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Класичарите, кои не добија класика, сериозните музичари коишто се соочија со несериозност, хевиметалците кои останаа без острите гитарски рифови, рејверите кои не препознаа никаква електроника и пулсирачки ритмови, рокерите коишто чекаа симфо рок, но не го дочекаа, црковните великодостојници кои мораа да се соочат со завршните зборови на говорот на Млакар, дека „смислата на сè не е ниту во животот ниту во смртта, туку дека е ствар на оргазмот“, и се разбира политичарите коишто очекуваа свеченост по свои мерила, според политичкиот протокол, а добија едно заиграно, бесрамно предавство кое ја постигна својата цел и го задоволи својот израз.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Опитот го издржаа само оние на кои музиката во сите нејзини појавни форми им е љубов, во сите нејзини варијанти и варијации, верзии и жанрови. Во недоумица, така, дојдоа сите.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Еве што зборува таа: - Луѓето кои патувале кон југ за Солун, или оние за Скопје и други градови, се исцрпувале од умор и бидејќи немало од каде да ја задоволат својата жед за вода, пиеле вода од Вардар, а затоа што таа била нечиста, добивале болки во стомакот и набрзо умирале.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Знај дека животот е краток.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Вистинската вечност на дел од твојот живот почнува од десната страна на Вардар, каде водат караванските патишта на кираџиите.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Бараат помош за да го задоволат своето побарување.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Знам, нема да јаде додека не ја задоволи својата љубопитност.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)